روانشناسی اجتماعی
طیبه بنی اسدی؛ پویا بیابانی؛ فاطمه کریمی اصل؛ صدیقه خواجه افلاطون مفرد
چکیده
مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات بازخورد اجتماعی-مقایسه ای مثبت بر یادگیری حرکتی و خودکارآمدی مهارت حرکتی پرتاب در افراد مبتلا به ADHD طراحی شد. آزمودنی ها 44 نوجوان مبتلا به ADHD در محدوده سنی 15 تا 18 سال بودند که به طور تصادفی و به طور مساوی به دو گروه بازخورد اجتماعی- مقایسه ای مثبت و کنترل تقسیم شدند. وظیفه موتوری شامل پرتاب کیسه های لوبیا ...
بیشتر
مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات بازخورد اجتماعی-مقایسه ای مثبت بر یادگیری حرکتی و خودکارآمدی مهارت حرکتی پرتاب در افراد مبتلا به ADHD طراحی شد. آزمودنی ها 44 نوجوان مبتلا به ADHD در محدوده سنی 15 تا 18 سال بودند که به طور تصادفی و به طور مساوی به دو گروه بازخورد اجتماعی- مقایسه ای مثبت و کنترل تقسیم شدند. وظیفه موتوری شامل پرتاب کیسه های لوبیا با بازوی غیر غالب به سمت هدف روی زمین بود. شرکت‌کنندگان پیش‌آزمون (10 کارآزمایی)، مرحله اکتساب شامل 6 بلوک 10 کارآزمایی، و آزمون یادداری شامل 10 آزمایش را اجرا کردند. به آزمودنی‌های گروه بازخورد مقایسه مثبت اجتماعی اطلاع داده شد که پرتاب‌های آنها در بلوک قبلی، به طور متوسط، بهتر از پرتاب‌های سایر افراد در این گروه بود. قبل از پیش آزمون، هر بلوک و قبل از آزمون یادداری، همه شرکت کنندگان مقیاس خودکارآمدی را تکمیل کردند. معیارهای وابسته امتیازدهی به دقت و خودکارآمدی بودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t مستقل و آنالیز واریانس (ANOVA) با اندازه گیری های مکرر استفاده شد. گروه بازخورد مقایسه اجتماعی مثبت در مرحله اکتساب و آزمون حفظ در مقایسه با گروه کنترل به طور قابل توجهی بهتر عمل کردند. علاوه بر این، گروه بازخورد مقایسه اجتماعی مثبت نمرات خودکارآمدی بیشتری را در مرحله اکتساب و آزمون حفظ در مقایسه با گروه کنترل گزارش کردند. یافته‌های ما نشان می‌دهد که انتظارات افزایش‌یافته برای افراد مبتلا به ADHD برای افزایش عملکرد و یادگیری یک مهارت حرکتی جدید مفید است.
روانشناسی نابهنجاری
طیبه بنی اسدی؛ پویا بیابانی؛ فاطمه کریمی اصل؛ صدیقه خواجه افلاطون مفرد
چکیده
هدف این مطالعه بررسی تأثیر حمایت از خودمختاری (یعنی در قالب خودکنترلی) بود. بازخورد) در مورد یادگیری و خودکارآمدی در مهارت پرتاب در نوجوانان مبتلا به ADHD. آزمودنی‌ها 40 نوجوان مبتلا به ADHD (14 تا 17 سال) بودند که به طور تصادفی و به طور مساوی به دو گروه خودکنترل و یوغی تقسیم شدند. وظیفه موتوری شامل پرتاب کیسه های لوبیا با بازوی غیر غالب به سمت ...
بیشتر
هدف این مطالعه بررسی تأثیر حمایت از خودمختاری (یعنی در قالب خودکنترلی) بود. بازخورد) در مورد یادگیری و خودکارآمدی در مهارت پرتاب در نوجوانان مبتلا به ADHD. آزمودنی‌ها 40 نوجوان مبتلا به ADHD (14 تا 17 سال) بودند که به طور تصادفی و به طور مساوی به دو گروه خودکنترل و یوغی تقسیم شدند. وظیفه موتوری شامل پرتاب کیسه های لوبیا با بازوی غیر غالب به سمت هدف روی زمین بود. شرکت‌کنندگان پیش‌آزمون (10 کارآزمایی)، مرحله اکتساب شامل 6 بلوک 10 کارآزمایی، و آزمون یادداری شامل 10 آزمایش را اجرا کردند. شرکت کنندگان در گروه خودکنترل هر زمان که درخواست شد، KR دریافت کردند. گروه یوغه با گروه خودکنترل تطبیق داده شد، اما بدون داشتن انتخابی برای درخواست بازخورد. قبل از پیش آزمون، هر بلوک و قبل از آزمون یادداری، همه شرکت کنندگان مقیاس خودکارآمدی را تکمیل کردند. معیارهای وابسته امتیازدهی به دقت و خودکارآمدی بودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t مستقل و آنالیز واریانس (ANOVA) با اندازه گیری های مکرر استفاده شد. نتایج نشان داد که شرکت کنندگان در گروه خودکنترل نمره دقت پرتاب را در مرحله اکتساب و آزمون حفظ به طور معنی داری نسبت به گروه یوغه دار داشتند. علاوه بر این، شرکت‌کنندگان در گروه خودکنترلی نمرات خودکارآمدی قابل‌توجهی بالاتری را در مرحله اکتساب و آزمون حفظ نسبت به گروهی که در یوغ بودند گزارش کردند. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که افراد مبتلا به ADHD از حمایت خودمختاری برای یادگیری یک مهارت حرکتی جدید بهره می‌برند.
